اتاقک نوشت:
خوش آمدید ای برادران عزیز به وطن
اما...اما از وقتی که گفتند
دست هایتان را بسته اند و بر روی پیکرتان قطرات خاک پاشیده شده است
و در میان موج های خاک انگشت و پا میزدید و جان خود را نثار حضرت حق نمودید
نمیدانید مادران چشم انتظار ، چه حال و هوایی دارند...
حتی تصورش هم سخت است
اما با این همه خوشحالی مادران شهدا را نمیتوان کتمان کرد
زیرا نام فرزندانشان را در زمره یاران حضرت اباعبدالله(ع) نوشته اند
و در این راه ام البنین پرچمدار آنهاست و براستی ولایت پذیری را باید از ام البنین آموخت
که وقتی خبر شهادت فرزندانش را به او دادند بی درنگ فرمود:
أخبِرنی عَن أبِی عَبدالله الحُسَین
«أخبِرنی عَن أبِی عَبدالله الحُسَین، …
أولادی وَمَن تَحتَ الخَضراء کُلُّهُم فداءُ لأبی عَبدِاللهِ الحُسین»
«از ابا عبدالله الحسین (ع) به من خبر بده! …
فرزندانم و تمام کسانی که زیر آسمان کبودند،همه به فدای ابا عبدالله الحسین (ع) باد!»
